Potomak Nemanjića šef bečkih agenata

by Guest 22/5/2016, 09:20

Potomak Nemanjića šef bečkih agenata

Boris Subašić | 21. maj 2016. 18:21 | Komentara: 0
Krajem 18. veka, beogradskim i susednim pašalucima razmileli su se austrijski oficiri, preobučeni u kaluđere, prikupljajući informacije i vrbujući saradnike

OPADANjE moći Osmanskog carstva i njegovo trajno potiskivanje iza Save i Dunava otvorilo je u 18. veka "istočno pitanje" oko koga su se žestoko sukobile velike sile Starog kontinenta. S jedne strane, Austrija i Rusija želele su da oslobode "evropsku Tursku" da bi je podelile. Protiv toga se svim silama borila Britanska imperija, podržavajući Osmanlije svim sredstvima samo da bi sprečila hrišćanske suparnike da izađu na topla mora.
U kombinacijama velikih sila bila je nebitna sudbina balkanskih hrišćana, uključujući Srbe, najbuntovniji narod Balkana koji je tokom tri veka potpune okupacije neprekidno pružao otpor Osmanlijama, bilo u graničarskim jedinicama Ugarske i Austrije, sopstvenim bunama ili učešćem u austro-turskim ratovima. Srbi su u najboljem slučaju posmatrani kao kvalitetni vojnici, topovsko meso, pa su se tokom priprema za novi rat krajem 18. veka Srbijom razmileli austrijski putopisci-obaveštajci prikupljajući informacije i vrbujući saradnike.
- Još od 1784. Austrija je slala oficire po beogradskom i susednim pašalucima kuda su hodili preobučeni u kaluđerske momke i starali se o prikupljanju izveštaja i zadobivanju ljudi - utvrdio je u austrijskim vojnim arhivima početkom 20. veka čuveni istoričar Stojan Novaković.
TAJNIM poslovima je rukovodio austrijski plemić, po nacionalnosti Srbin, Gedeon Ernest Maretić, iz porodice Maretić-Vojković de Klokoč, koja po predanju potiče, po muškoj liniji, od Vukana Nemanjića. On je bio briljantan sledbenik tradicije čuvene vojničke porodice koja je još od 14. veka davala vojskovođe Ugarskoj, a zatim Austriji, koji su se borili protiv Turaka. Proveo je 41 godinu u uniformi i učestvovao u mnogim bitkama koje su mu donele ratnu slavu. Malo je poznato da je bio značajan vojni teoretičar i pisac koji je skovao termin "srpska revolucija", kojim je nazvan period od Kočine krajine 1791. i koji je kulminirao 1804. oslobodilačkim i socijalnim ustankom.
Maretić je bio najbolje obavešten o srpskom pitanju, jer je bio organizator, a u ključnim trenucima i šef "konfidentske" - obaveštajne službe čiji su glavni agenti u kaluđerskim rizama lutali Srbijom i prikupljali informacije, crtali mape i pripremali narod za konačnu bitku. Maretić navodi arhimandrita Hadži-Ruvima, igumana manastira Blagoveštenje na Rudniku, kao najuglednijeg sveštenika među Srbima, pravog duhovnog vođu nacije. Njegov manastir je od 1786. postao prosvetni centar za mlade darovite ljude koji su se tu učili pismenosti i crtanju, što je bilo neophodno za pravljenje vojnih karata. Manastir Voljavča, u kome je Hadži-Ruvim ranije bio iguman, bio je takođe bio poznat po monasima-obaveštajcima koji su prikupljali podatke pred austrijsko-turske ratove u kojima su Srbi masovno učestvovali kao dobrovoljci - frajkori.
IZVEŠTAJI te razgranate mreže monaha, obaveštajaca i ratnika, sačuvani u bečkom vojnom arhivu, najbolji su putopisi o Srbiji toga doba. Oni otkrivaju tajnu istoriju kao, na primer, u "Svedočanstvu o zaslugama bratstva manastira Studenice" iz 1791. kojim se pohvaljuje hrabrost u borbama s Turcima 200 srpskih frajkora, koji su u Srbiju došli kao monasi, na čelu "sa svojim igumanom Vasilijem". U Bečkom arhivu je i dosije Nikole Radomirovića iz Ostružnice, sveštenika u frajkorskoj jedinici kojom je komandovao njegov sugrađanin Radič Petrović, koji je kao nagradu za hrabrost od autrijskog cara dobio čin kapetana i zvanje viteza. Radič Petrović je organizovao najbolje jedinice frajkora u vreme kratkotrajne Kočine krajine, a jedan od njegovih regruta bio je i budući vožd Karađorđe. Uoči ustanka 1804. vratio se u Srbiju, kao jedan od glavnih stratega i stručnjaka buduće srpske vojske.
TADA je okončan predah od desetak godina mira, posle sporazuma sklopljenog u Svištovu 1791. kojim su amnestirani Srbi koji su u frajkoru nosili oružje tokom austro-turskog rata, dobijena je i izvesna lokalna samouprava, a dahije su proterane.
- Srbija se brzo oporavila od ratnih rana. Zanatstvo je obećavalo zemlji bolju kulturu. Ponovo otvorena trgovina preko Beograda i Niša uvećavala je imućnost. Harač je značajno smanjen - izveštava Maretić.
On napominje da su proterane dahije ubrzo prikupile brojne pristalice, najvećim delom plaćenike, koje su u pljačkaškim jedinicama snage 200-300 ljudi počele da terorišu Srbiju. Porta se izvesno vreme uz pomoć Srba odupirala dahijama, ali kad je odmetnik Pazvan Oglu zauzeo Vidin, radi mira među samim Osmanlijama Srbi su ponovo prepušteni dahijama.
- Čete najamnika su krstarile zemljom i zahtevale od parohija i naselja nedosežne svote. Svako odbijanje je smesta imalo smrt za posledicu. Crkve su rušene, a svako okupljanje na bogosluženje je kažnjavano smrću. Žene i devojke su primoravane da se okupljaju u kolo, a muškarci su prisiljavani da prisustvuju tim igrama. Oko tog kruga su postavljeni potkupljivi najamnici čiji su handžari i zapete puške pretili smrću svakoj devojci i ženi koja bi možda htela da pobegne. Sve dok se ne bi pojavio dahija ili neki od njegovih prvih pomoćnika, stupio u krug i izabrao žrtvu pa je usred kruga javno silovao. Otac, voljeni momak ili muž na čijem bi se licu ukazala odvratnost, bes ili makar samo sažaljenje smesta bi pao od noža čudovišta. Užas je zavladao među potlačenim stanovništvom. U gomilama su cela naselja napuštala svoja mirna ognjišta i u srpskim tamnim šumama potražila utočište od mučitelja - zabeležio je Maretić u "Istoriji srpske revolucije".
KNEZ Aleksa Nenadović, penzionisani poručnik u srpskom frajkoru koji je ostao u kontaktu sa Bečom, uputio je u Zemun pismo: "Cela Srbija se nada samo u milost Austrije da je izbavi iz ove bede". Poruka je presretnuta i počelo je ubijanje srpskih prvaka. Prvi je posečen duhovni vođa Hadži-Ruvim, zatim Aleksa Nenadović, kao potencijalni vojskovođa, a onda je krenulo masovno ubijanje knezova.
- Cela Srbija je smatrala da Porta hoće da iskoreni sve hrišćane. Svako je verovao da je zabeležen na krvavom spisku, svi su pobegli u planine i šume, svaki poredak je prestao. Najzad se zamorilo obazrivo strpljenje, najzad je kucnuo čas osvete čiji je odjek posle dugo vremena vratio ljudsku svest i snagu klonulim od ugnjetavanja, umornim Srbima koji su, vođeni hrabrošću, ne bez promišljenosti, doneli Srbiji doduše često krvave ali srećne rezultate: da se oslobode i da se tokom deset godina drže protiv nadmoćnog neprijatelja, protiv sopstvenih razmirica, protiv stranih sila koje su uticale na rat i trupama podržavale Portu protiv Srbije - zabeležio je Maretić.

ZABORAVLjENI HRIŠĆANSKI NAROD

USTANAK 1804. i pobede Srba izazvali su ogromno interesovanje Evrope za Srbe, zaboravljeni hrišćanski narod na Balkanu. Širile su se egzotične priče o divlje hrabrim ljudima s tajanstvenog orijenta, koji je za katoličko-protestantsku Evropu u to vreme počinjao na Savi i Dunavu. Istoričari velikih sila iskopali su podatke o davno ugašenoj srpskoj srednjovekovnoj državi i plemstvu, ali nisu mogli da objasne odakle su se pojavili obnovitelji Srbije. Austrija i Rusija su imali najviše prvih informacija od svojih agenata, ali ti putopisi nisu bili javni.

by Guest 22/5/2016, 09:21

Sutra: Britanski lav brani Osmansko carstvo

sutra, citamo dalje :)

by Guest 22/5/2016, 09:23

nemanjić, pa mi svi poticemo od nemanjica.
stefan dragan, stefan aleksandar, stefan tomislav, stefan lazar,
samo ne pisemo :)

by RayMabus 22/5/2016, 09:33

Pa Pizon jel ti znaš tko je nas zahebao prije tri stoljeca da ne izguramo Turke sa Balkana ?

by Guest 22/5/2016, 09:38

koliko znam, francuska je napala austriju,
e.savojski je povukao vojsku i srpske ustanike,
od beograda do kosmeta, da bi se borili vs francuza,
franczska nije zelela dalje sirenje au.
e sad, sta bi bilo, dalje, sta znam. uglavnogm
englezi su stitili turke i tokom napoleonovog
perioda, u egioptu, recimo. ali, da se skoncentrisao
na balkan, umesto sto je avantursiticki ratovao
sa rusima, sve bi verovatno bilo drugacije.

by RayMabus 22/5/2016, 09:41

Odmah nakon tog počele su zakulisne diplomatske igre Velike Britanije i Prusije, koje su se s jedne strane bojale jačanja Rusije a s druge strane htjele namamiti Austriju u anti-francusku koaliciju, tako da se Austrija povukla iz rata i pristala na mir.

https://sh.wikipedia.org/wiki/Austrijsko-turski_rat_%281787%E2%80%931791%29

Teritorija koju su osvojili austrijsko-srpski frajkori 1789-1790. godine.

https://sh.wikipedia.org/wiki/Ko%C4%8Dina_krajina

by Guest 22/5/2016, 09:45

stigli su dalje, postoje papiri,
sve do kosmeta.
nisu ni oni hteli da turska ima kosmet.
nakon toga dolazi do masovne seobe.
turci su slagali austr, da nece pobiti ustanike,
a jesu, sve su ih pobili, koje su uhvatili.

by Sponsored content

Potomak Nemanjića šef bečkih agenata

Potomak Nemanjića šef bečkih agenata

Potomak Nemanjića šef bečkih agenata

Re: Potomak Nemanjića šef bečkih agenata

Re: Potomak Nemanjića šef bečkih agenata

Re: Potomak Nemanjića šef bečkih agenata

Re: Potomak Nemanjića šef bečkih agenata

Re: Potomak Nemanjića šef bečkih agenata

Re: Potomak Nemanjića šef bečkih agenata

Re: Potomak Nemanjića šef bečkih agenata